Overgang is transformatie net als puberteit

De overgang is hèt moment in een vrouwenleven om belemmerende ideeën, gedachten en gedragingen achter zich te laten en te stappen in de krachtige liefhebbende vrouwelijke leider die ze is. Gelukkig helpen overgangssymptomen haar om dichter naar haar authentieke zelf toe te groeien.

Zelfs kleine opmerkingen kunnen een enorme impact op je hebben. Ze lijken zo futiel dat je er nooit meer aan denkt. Je ‘vergeet’ ze. Totdat ze op een goede dag ineens terug in je herinnering komen. Zo herinnerde ik me plotseling twee uitspraken uit mijn middelbare schooltijd.
Floep, daar waren ze:

“Zij is verliefd op zichzelf.” en “Zij denkt dat ze mooi is.”

Onbewuste overtuigingen houden je tegen

Jammer genoeg kreeg ik geen duidelijk gezicht voor mijn geestesoog. Ik weet dus niet meer wie dit destijds over wie heeft gezegd.

Maar het moet iemand uit mijn vriendinnenkring zijn geweest die schamperde over iemand erbuiten. De snerende toon,  de neergetrokken mondhoeken en de afkeurende blik. Die herinner ik me weer wel.

Good-girl-syndroom

Dergelijke opmerkingen heb ik onbewust als belangrijke informatie opgeslagen, informatie over hoe ik moet zijn om niet uit boot te vallen, om mee te mogen ‘spelen’: “Aha, je mocht dus niet verliefd op jezelf zijn of jezelf mooi vinden.”

Zo verzamelde ik gedragscodes van allerlei opmerkingen over fout en slecht, uit goedbedoeld advies en wat dies meer zij. Helaas vallen sommige kwaliteiten waarover ik van nature beschik niet in de categorie goed gedrag. Om er eentje te noemen: ‘emotioneel’ zijn.

Hoe vaak ik in de bioscoop mijn tranen zo onopvallend mogelijk heb weggepoetst voordat het licht weer aan ging… Ik dank God op mijn blote knieën (zoals mijn moeder haar geluk altijd verwoordde) dat ik er nooit in snikken ben uitgebarsten.

Het good-girl-syndroom dat wij vrouwen ons al heel jong eigen maken, vraagt nou eenmaal van ons dat we aardig zijn en onszelf in bedwang houden.

Of neem mijn karaktereigenschap: vurigheid.

Waar een ander de humor aan haar kont heeft hangen, hangt bij mij vurigheid. Het zit in mijn natuur. Niks aan te doen. Maar bijna ondoenlijk om die in toom te houden.

En dat moet wel als je je rondje als vrouw op de werkvloer wilt meedraaien. Een vurig man is een bevlogen vent die weet wat hij wil! Een vurige vrouw is nogal hysterisch van aard en moet op haar poef gaan zitten.

Mannelijke kwaliteiten genoeg 

Gelukkig beschik ik, zoals iedereen, ook over kwaliteiten die wel in de smaak vallen. De mijne: deadlines halen, goed kunnen argumenteren, kritisch zijn, oog voor detail, hoofd- van bijzaken onderscheiden, vinger op de zwakke plek leggen, dat soort zaken. Op zich goede mannelijke kwaliteiten.

Die kwaliteiten heb ik voluit geleefd. Maar dus altijd alle zeilen moeten bij zetten om niet emotioneel (of vurig emotioneel☺) te worden tijdens serieuze gesprekken, discussies of borrelpraat. Mijn mandje met goed vrouwelijk gedrag-codes weerhield me ervan onvoorwaardelijk te houden van wie ik was: er was immers altijd wel iets niet helemaal goed aan mij. Ik was ronduit een mislukkeling als het erom ging het iedereen naar de zin te maken.

Zalig is de overgang

Totdat de overgang zich aandiende. En dat betekende: transformatie. Toen lukte het me niet minder goed om mezelf in bedwang te houden en aardig te zijn.

Bij het minste of geringste werd ik emotioneel, schoot ik uit mijn slof, en als ik echt lekker op dreef was: veegde ik de vloer met je aan. Het was gedaan met al die poppenkast. Ik kon mijn eigen waarheid niet meer toedekken onder allerlei laagjes vernis.

Ik was mijn oude vertrouwde zelf kwijt, dacht ik eerst. Maar dat oude vertrouwde zelf was nog nooit helemaal zichzelf geweest, concludeerde ik later.

Dat onderdrukken van authentieke kanten van mezelf (en er op neerkijken), heeft me bovendien ontzettend veel energie en zelfvertrouwen gekost. Als geboren ‘granaatappel’ heb ik mijn halve leven lang geprobeerd een perzik te zijn. Hoe gek kun je zijn?

Een serie overgangssymptomen

Welke vrouw met een drukke en verantwoordelijke baan zit niet in dit schuitje? Hoe meer we proberen te zijn wie denken dat we moeten zijn des harder schreeuwt ons hele systeem: “Hier heb je een serie overgangssymptomen op de koop toe! Ga maar eens voor jezelf zorgen, ook voor je eigen innerlijk.”