Van lief naar lef naar leiderschap

Had ik het advies van mijn welwillende mentoren ter harte genomen, dan zou ik bovenstaande foto nooit hebben laten zien.
Vrouwelijke (en mannelijke) leiders zouden mij niet serieus nemen, voorspelden zij.

Ze schudden daarbij meewarig hun hoofd om hun woorden te onderstrepen.
Na vele slapeloze nachten sloeg ik het advies in de wind en liet ik mijn mentoren los.
Ik wilde liever stralend falen dan voldoen aan het beeld van het degelijke lieve meisje.
De overgang dwong mij mijn vrouwelijke leiderschap serieus te nemen.💃🏾

Neem voorgoed afscheid van de overgang

‘Zo neem je voorgoed afscheid van de overgang’, kopte Algemeen Dagblad enige tijd geleden een artikel over hormoongebruik tijdens de overgang. Maar met een hormoonpil of -pleister kun je geen afscheid nemen van de overgang. Je kunt er wel bepaalde overgangssymptomen zoals opvliegers mee in toom houden. 

Echte vrouwelijke leiders nemen wél afscheid van de vrouw die ze waren voordat hun hormoonhuishouding begon te schommelen.

eerst iets over hormonen

Hormoongebruik is voor velen minder schadelijk dan een dagelijks goed glas wijn.
Ik ben er dan ook geen tegenstander van. Maar waar het artikel volledig aan voorbijgaat, is dat de overgang veel méér is dan een ongemakkelijk hormoonverhaal. Overigens praten verreweg de meeste reguliere media elkaar op dit gebied na.

Wat de meeste vrouwen niet weten

De overgang is namelijk een groot transformatieproces vergelijkbaar met de puberteit. Er zijn naast lichamelijke, emotionele, mentale en spirituele veranderingen in het spel. Als je die wilt managen, zul je de roep van de overgang moeten volgen, te weten: “Durf origineel te zijn!” 

Durf jezelf te zijn. Durf de vrouwelijke leider te zijn die je bent. Waarom? Het is helemaal niet de bedoeling van de overgang dat je dezelfde blijft. Dat je voor- en na foto’s als het ware identiek zijn. Het is de bedoeling dat je verandert, dat je je originele nieuwe zelf wordt.

En dat vinden de meeste mensen lastig. Van nature schuwt de mens verandering. Verandering haalt ons uit onze baan, verandering kost energie. We hebben liever het karrenspoor en de automatische piloot.

niet meer aardig

“Ik wil weer mijn oude vertrouwde zelf zijn”, zeggen veel vrouwelijke leiders. Dat verlangen wordt deels gemotiveerd door de reacties van de omgeving op hun symptomen.

Neem bijvoorbeeld het korte lontje. Veel vrouwen schamen zich ervoor.  Ze blijken niet langer hun tong te kunnen afbijten, hun mening te kunnen inslikken, hun ergernis te kunnen verkroppen.  Vervolgens hebben ze er last van dat ze hierdoor niet meer aardig worden gevonden.

Zou de omgeving haar aanmoedigen en bewonderend luisteren naar haar uitbarsting, dan zou iedere vrouw in de overgangsleeftijd (en jonger) overal ter wereld zichzelf een kort lontje toewensen. Maar dat is nog niet de realiteit. 😏

Echt eerlijk zijn

Tot die tijd zijn heel veel vrouwelijke leiders liever oneerlijk naar zichzelf. Het zit zo. Alle vrouwen die ‘last’ hebben van het korte lontje erkennen desgevraagd dat ze ‘hun waarheid’ spreken als ze uit hun slof schieten. Tenminste: alle vrouwen die ik dit heb gevraagd. En dat zijn er toch al gauw duizenden.

Ze erkennen dat ze tijdens hun uitbarsting – opvliegendheid –  echt eerlijk zijn. Soms voor het eerst in hun volwassen leven. (ze erkennen ook dat er heus wel iets aan de formulering kan worden gedaan😉 Maar ze willen deze verandering die ze ‘overkomt’ dus niet. Ze willen hun originele zelf niet zijn.

Ze willen liever het vermogen terug waarmee ze voorheen de eigen emoties onder controle konden houden. Zodat ze kunnen blijven beantwoorden aan het beeld van het lieve meisje.

Van lief naar lef

Het vraagt lef en leiderschap om het korte lontje te omarmen. Het vraagt van je dat je je eigen vaak verwarrende en turbulente emoties serieus nemen. Dat je jezelf op nummer 1 zet.  Dat je onder ogen ziet dat de belangen van het lieve meisje niet langer de belangen zijn van een volwassen vrouw met een berg kennis en ervaring.

De opkomst van korte lontje is lang nog niet alles.  Er is meer verandering waar ‘het lieve meisje’ (the good girl) zich zorgen over maakt.  Neem het luisteren naar protserige verhalen of eindeloos gekwetter van anderen over he-le-maal niks. Dat lukt niet meer tijdens de overgang. Daar kunnen vrouwen in de overgangsfase het geduld en de energie niet meer voor opbrengen.

Concentratieproblemen en vergeetachtigheid

Het zijn maar enkele van de vele veranderingen die we ondergaan. Vrijwel niemand vertelt ons dat geïrriteerdheid, desinteresse, vergeetachtigheid, concentratieproblemen, spier- en gewrichtspijnen, hoofdpijn, vermoeidheid, afnemend zelfvertrouwen en wat dies meer zij, signalen zijn dat het transformatieproces is begonnen. 

En dat er bloei, energie, kracht en wijsheid lonkt. 

We verbloemen of negeren overgangssymptomen en nemen een groot maar onvoorzien risico.  Burn-out. Arbeidsconflicten. Ziekteverzuim. Depressie. Vrouwelijke leiders – ja dat ben je, een vrouwelijke leider – blijven ploeteren totdat de stress uit de poriën spuit en de vermoeidheid niet meer is bij te slapen.

Wacht niet tot het de verkeerde kant op gaat. Als je last hebt van vermoeidheid, slapeloosheid, onrustige nachten, opzien tegen de dag, uitstelgedrag et cetera zoek dan gespecialiseerde coaching. Mag ik hier even trots verwijzen naar mijn programma De Onwankelbare Vrouwelijke Leider?

Hoe sneller je leiderschap neemt over je eigen vrouwelijke behoeften des te sneller heb jij je (werk)leven weer op de rit.

©Saron Petronilia