Belemmert de overgang jouw functioneren?

De overgang kan grote gevolgen hebben voor je functioneren en werkplezier. Misschien herken je je in het volgende verhaal van een klant van mij.

Overgangscoaching

Linda is 50 jaar als ze me mij enigszins gestresst belt.

Ze is door haar leidinggevende op non-actief gezet. Die oordeelt dat ze een gedragsprobleem heeft en dat ze dat probleem moet oplossen met behulp van coaching of een training.

Tijdens ons kennismakingsgesprek zit ze tegenover me, haar ogen spugen vuur en het stoom komt bijna uit haar oren. Ze is op non-actief gezet! Geheel ten onrechte!

Het is duidelijk dat ze de opdracht van haar leidinggevende als beledigend ervaart.

Nadat Linda haar boosheid heeft geuit, is er ruimte om te kijken naar wat er precies aan de hand is. Ze staat al bijna 30 jaar met veel plezier voor de klas als haar dit overkomt.

Linda: “De laatste jaren merkte ik dat mijn plezier niet minder werd maar mijn energie wel.”

’s Morgens zo fris als een hoentje naar mijn werk gaan om vervolgens half dood en afgepeigerd op de bank thuis neer te storten.

Op de bank ‘ploffen’ was een station dat ik al lang voorbij was geraasd.”

Afkoersen op een burn-out

Ze loopt al meer dan een jaar echt op haar tandvlees. Na de schoolvakantie is ze nog steeds niet uitgerust. Ze krijgt haar vermoeidheid niet meer bijgeslapen.

“Zelf dacht ik dat ik afkoerste op een burn out.”

Tien jaar geleden heeft ze overigens al eens moeten stoppen met werken vanwege een burn out.

Ze eet slecht omdat ze veel stress ervaart. En de stress zorgt ook voor rugklachten. Ze heeft last van onrustige benen, waardoor ze slecht in slaap komt en er heel gemakkelijk weer wordt uitgehaald.

Emotioneel en geirriteerd

Ze is emotioneler dan ze zichzelf kent.

En, ja ze is ook een beetje kribbig geeft ze toe. Linda begint zich in dit nieuwe schooljaar dan ook geïrriteerd af te vragen waarom ‘ze’ die moeilijke kinderen toch altijd bij haar in de klas zetten.

Ze snapt dat wel. Kinderen die iets ‘extra’s’ nodig hebben, worden al jaren bij haar geplaatst. Ze biedt de structuur die deze kinderen juist erg fijn vinden

“De uitdaging die ik jaren lang zag om hen te laten zien dat zij er ook mogen zijn, bleek mijn eigen valkuil te worden”, verzucht ze.

Ik had er geen idee van dat er in mijn eigen lijf een heel proces aan de gang was.

Geen opvliegers, nog steeds ongesteld worden. Hoe kon ik weten dat de overgang mijn energie aan het opvreten was? Hoe kon ik weten dat die van mijn hersenen een zompig, moerassig gebied aan het maken waren?  Geheugen? Wat is dat? Nooit van gehoord.”

Kort lontje

“En dan dat lontje..” Het is haar opvliegendheid die haar ‘fataal’ is geworden. Volgens haar was dat lontje zo ontzettend kort geworden, dat het helemaal was verdwenen.

Vervolgens komt dan de dag dat ze uit de bocht vliegt. Een kind geeft haar een grote mond. Dat kind lacht naar Linda terwijl ze echt vindt dat er niets te lachen valt. En tenslotte geeft datzelfde kind niet de door Linda op dat moment zo wenselijk geachte antwoorden.

“BAM!! SNAP! Lontje helemaal op, weg, foetsie!”, herinnert ze zich.

Klachten over gedrag

Als een van de ouders van dat kind daags daarna zijn beklag doet bij de schoolleiding, ziet die zich genoodzaakt Linda van haar taken te halen.

Er blijken meer klachten over haar gedrag te zijn binnengekomen.

Klachten waar ze overigens niet eerder van op de hoogte is gebracht. Dus die mededelingen vallen haar nogal rauw op haar dak.

Ze krijgt na afloop van deze mededelingen de strenge opdracht mee om met een plan te komen om haar gedrag te veranderen. Kan ze dat niet veranderen, dan dreigt ontslag.

Ik stuitte op jouw boek

Eenmaal thuis gaat ze onmiddellijk op onderzoek uit. “Ik zat met de laptop op schoot om uit te zoeken waar ik terecht kon met mijn korte lontje, stemmingswisselingen, ontevredenheid, geheugenproblemen, geen interesse in het geneuzel van anderen, gebrek aan energie.”

Ik stuitte op jouw boek Alles wat je moet weten over de overgang. Mijn redding! 

Na de klap en het verdriet van het gedwongen thuiszitten een plek gegeven te hebben, heb ik dit boek als ‘een bijbel’ omarmd.  Yes! Ik ben niet gek. Ik ben niet uit mijzelf getreden. Ik ben in de overgang. Joepie!”

Ze heeft zich wel verbaasd over zichzelf.

“Het schakelen van gewone communicatie naar boos ging van de eerste versnelling gelijk over naar de vijfde. Van het een op het andere moment kookte ik van woede.”

Coachingsprogramma voor zelfvertrouwen

Het boek hielp Linda om inzicht te krijgen in haar problemen. Maar er was meer nodig om ze ook echt uit de wereld te helpen.

Linda heeft mijn coachingsprogramma gevolgd. Ze staat daardoor weer met veel plezier, energiek en zelfvertrouwen voor de klas. “Ik heb mezelf niet alleen herpakt, maar ook hervonden. De overgang is niet langer mijn vijand, hormonen niet langer een noodzakelijk kwaad. De overgang is nu een verrijking op mijn ‘zijn’.

Een afscheid/afronding van een deel van mijn leven en een begin/geboorte van de rest van mijn leven.”